Encuentro de padres San Joan de Deu Barcelona 06/12/2014

martes, 7 de abril de 2009

Mi gozo en un pozo....

Hoy tocaba neuróloga, pues bien, está de vacaciones....
Estais leyendo bien. Despues de hacernos el viaje no ha servido para nada.
Emos llegado y nos han hecho esperarnos media hora, solo para decirnos que allí no visitaba, que nos fuesemos al edificio de atras. Yo ya sabia que allí no visitaba pero nos citaron en ese edificio expresamente... ya he empezado a mosquearme y una vocecilla me decia que hoy no nos iban a atender... parezco una bruja... me doy miedo a mi misma... efectivamente, cuando pregunté en admisiones donde visita siempre, me dicen que está de vacaciones.... increible pero cierto.
Mañana toca ortopedia, por suerte me atenderan sin recetas.

Mi gozo en un pozo.. (segunda parte)...
Me acaban de llamar para decirme que ha habido un mal entendido, que la Doctora sí que estaba, ¿menudo mal entendido, NO? Que vuelva mañana a las 10, la misma hora que tengo que estar en Barcelona. Por supuesto no voy a perder la hora del ortopeda así que dicen que me llamaran para la semana que biene. ¡¡Me parece increible!! No os podeis imaginar las vueltas que he dado buscándola, incluso he buscado a su enfermera y me han dicho que "como estaba sola porque no habian visitas" se habia ido a desayunar... jajajajaja... ¡Y eso que he hablado con 6 personas diferentes y todas con la misma historia! No sé qué pensar, esto parece un chiste de mal gusto.
Lo más importante de todo es que Nerea tenga su dafo, mañana le haran el molde y tendré un mes y medio para conseguir la visita con la neuróloga y las dichosas recetas... ¿lo conseguiré? Se admiten apuestas, pero os recomiendo que aposteis a mi fabor... seguro que salgo vencedora....

10 comentarios:

Carolina dijo...

¿De verdad vivimos en el planeta Tierra? Esto es tercermundista!

Noelia Márquez dijo...

Vivimos en Tarragona y por lo que a mí respecta es lo mismo que vivir en el tercer mundo.

ramon ferré dijo...

Osti amb la Nerea, amb tanta foto, un blog, etc. la veig més famosa que la breetnie spears de la Torre, que si ara damunt d'un cavall, que si ara neda a la piscina, això sembla la revista hola ja ja, està moníssima. Ei haurieu de fer un blog per la Judit!!! ja ja i així ja teniu el pack complet ja ja
petonets

Noelia Márquez dijo...

jajajaj... Ramon, ja era hora una mica d'humor... Gracies per la visita.

Unknown dijo...

Dios ! estoy alucinando vaya día de m... no? bueno, el careto de la neuróloga el día que volvais a la visita será todo un poema !
Qué se ha pasado horas desayunando ! Bueno mucha suerte mañana por Barna ! Besitos

Anónimo dijo...

Hola!
No apuesto pero espero que Nerea tendra la atencion medica que le toca.
Parece increìble lo que occurió hoy! Es una neurologa, no cualquiera medica que puede ser substituida por otra para diagnosticar a un simple cataro!
Que os vaya bien mañana ;)

Melu (sabes, la rara que ves a las 18 y pico cada dia :D).

Anónimo dijo...

Holaaaa!!solo queria darle animos ha una de mis heroinas faboritas(a mi amiga Noelia)hace 20 años que nos conocemos y si tuviera que definirla diria de ella que:desde que era una niña ha sido una cabezota jajaja...muy tenaz,luchadora,defensora d los mas desfaborecidos y muy capaz de luchar contra las causas que ella considera injustas y no me cansare de decir una bellisima persona!una gran amiga y una super mama.Este es mi pequeño homenaje a mi "MAMA NOE"como me gusta llamarla,sigue luchando por tus niñas como hasta ahora ellas se lo merecen y se que tu lo haras mejor que nadie.Un besazo tu mejor amiga Silvia.

Noelia Márquez dijo...

Gracias Pivia, me conoces muy bien, jejeje... son muchos años de amistad...

Besotes.

Noelia Márquez dijo...

Melu, jajajaja... me has hecho pensar... ¿Quien es la rara que veo cada día a las 18 y pico si estoy en mi casa? jajajaja.. claro, te espero a tí... a sido muy bueno...

Besotes.

Belén dijo...

Hola
Después de acabar con los días infernales... ¡vuelvo por aqui!

Es de vergüenza esto que pasa en Tarragona, pero ¡qué le vamos a hacer! Seguir peleando como hasta ahora. Por cierto... yo también voto por un blog para Judit.